detalji. Udarcem udarača – čekića na udarnu iglu, ov a udara u kapicu kapisle, sabija inicijalni eksploziv na nakovanj kapisle, pa dolazi do opaljenja inicijalnog eksploziva koji svom snagom svog plamena pali barutno punjenje u metku. Razvijeni gasovi od gotovo trenutnog sagorijevanja barutnog punjenja pod određenim pritiskom potiskuju čep metka koji pred sobom potiskuje projektil (sačmeno punjenje ili jedinačnu kuglu) u cijev puške i kroz cije v, uvećavajući brzinu potiskivanja to- kom prolaska kroz cijev, sve do izlaska iz usta cijevi gdje je brzina potiskivanja i najveća. Projektil van cijevi nastavlja svoju putanju teorijski istom brzinom. S obzirom na barute koji se koriste u sačmaricama sa gotovo trenutnim sagorijevanjem, najveći pritisak barutnih gasova se razvija još u ležištu metka i on iznosi od 450 do 570 bara u zavisnosti od kalibra metka i vrste baruta koji se koristi. Prosječna brzina kod sačmenih pušaka se kreće od 330 do 380 m, u zavisnosti od krupnoće sačme pri standardnom punjenju. Tokom prolaska kroz cijev sačmarice projektil dospijeva preko konusnog suženja u čok pri čemu se periferna zrna sačme sabijaju u središte snopa i tako stvaraju gušći i efi kasniji snop sa ravnomjernim posipom i boljim učinkom na cilj. Uprkos manjeg otpora projektila u glatkoj cijevi sačmarice i brzine sagorijevanja baruta u cijev, cijev sačmarice mora da bude dovoljno duga da u njoj sagori cjelokupna količina ba- rutnog punjenja, pa sačmarske cijevi moraju da budu duge od 63 do 75 cm
Nema komentara :
Objavi komentar